اولین مقاله درباره پروژه تراست، در سومین کنفرانس بین‌المللی پژوهش‌های کاربردی در مهندسی سازه و مدیریت ساخت (دانشگاه صنعتی شریف، خرداد ۱۳۹۸) منتشر شده‌است. در این مقاله برای اولین‌بار به معرفی ابزار ارزیابی ریسک لرزه‌ای ویژه ساختمان‌ها در کشور ایران، پرداخته شده‌است. این مقاله به بررسی نحوه ارزیابی عملکرد ساختمان‌ها از طریق محاسبه هزینه و زمان لازم برای بازگرداندن ساختمان به شرایط قبل از زلزله، پرداخته است. دقت سامانه تراست، از طریق سنجش مقایسه‌ای روش به کار رفته در سامانه، (FEMA-P58) ارزیابی شده است، که نتایج نشان‌دهنده دقت مناسب می‌باشد. هم‌چنین، صحت‌سنجی الگوریتم تخمین زیان تراست، از طریق مقایسه‌ی داده‌های زلزله‌های خسارت دیده طی زلزله سال 1396 مرز ایران و عراق انجام شده است. (مطالعه بیشتر)

سامانه تراست با ارائه فرم ارزیابی احتمال فروریزش منطبق بر روش (FEMA-154) امکان محاسبه میانه و انحراف معیار ظرفیت فروریزش را فراهم آورده‌است. به جهت بهبود امکان استفاده از فرم، در هر قسمت انیمیشن‌های مفهمومی از جمله انواع نامنظمی در ارتفاع و پلان، روانگرایی، خطر وجود گسل و غیره فراهم شده‌است.

توسعه و پیشرفت فناوری و استفاده از ابزار‌هایی مانند هوش مصنوعی، تحولی گسترده در مهندسی سازه و زلزله به وجود آورده‌اند. تراست با به کارگیری الگوریتم‌های یادگیری ماشین (machine learning) و یادگیری عمیق (deep learning) مدل‌های پیش‌بینی سریع پاسخ سازه‌های مختلف را توسعه داده است. مدل حال حاضر تراست با استفاده از پایگاه داده‌ای که از 27272 آنالیز غیرخطی سازه‌ها در نرم‌افزار OpenSeesPy بدست آمده است، آموزش داده شده‌است.